Een vriend van mij vertelde over de pijnlijkheid van iets wat hij zag gebeuren in de supermarkt. Tijdens het boodschappen doen was hij getuige van een vriendschappelijk gesprekje tussen twee mensen. Het gesprek kwam al snel op Corona; en nog voordat ze er zelf erg in hadden stonden ze ineens lijnrecht tegenover elkaar. Met ieder een eigen mening, ieder een andere visie op de Corona-pandemie die nu heersende is en hoe die aangepakt zou moeten worden. Van vriendschappelijk gebabbel ontaarde het in in iets wat je haast vijandig zou kunnen noemen.
Dit voorval maakt weer eens heel duidelijk hoe krachtig de denkgeest is en hoe die in staat is om ons compleet weg te halen van de liefde in ons hart. Waar deze beide mensen met de beste intenties hun mening ter berde brachten, en ze allebei oprecht dachten dat hun idee het beste voor de mensheid was; hadden ze het moment niet door dat ze zich gingen positioneren in de mening en er mee geïdentificeerd raakten. Het hebben van een mening verdeelt...
Een mening is één van de uitdrukkingen van de mind, die alles verdeelt en ons een kant laat kiezen. Maar zodra we een kant gekozen hebben komen we in strijd met anderen die ook een kant gekozen hebben. En dat is juist wat we niet willen in een crisis zoals die nu gaande is. Wat we willen is de liefde laten spreken. Maar daarvoor is moed nodig. Want durf je - in een tijd waarin iedereen het moeilijk heeft - zonder mening door het leven te gaan en eenvoudigweg beschikbaar te zijn voor dat wat het leven van je vraagt? Durf je in de liefdevolle openheid van het hart te blijven, wat er ook gebeurt? Durf je compleet 'de mind' links te laten liggen en het hart aan het roer te laten staan?
Het ware hart zal nooit een positie innemen. Het is open en liefdevol naar iedereen en toont haar warmte naar alles wat is. Het is zonder oordeel, het is de vrede zelf, het is de uitdrukking van dat wat je werkelijk bent. Misschien ben je de verbinding met dit hart kwijtgeraakt in deze moeilijke tijden. Misschien ben je overweldigd door verdriet en doet het leven pijn. Misschien ben je in verwarring of in angst geraakt... Wat er ook gebeurt is en wat er ook nog zal gebeuren, vergeet niet dat je altijd weer terug kan naar het Zelf en het hart nog altijd in jou aanwezig is. Jij bent dat hart! Wees welkom.
- Emilia