Centraal op het Pad naar Zelfverwerkelijking staat het zelfonderzoek met een grote Z. In tegenstelling tot wat mensen vaak denken, gaat het hier niet om het onderzoeken van het persoonlijke zelf met al zijn patronen, gewoontes en eigenaardigheden. Zelfonderzoek is iets heel anders... je gaat op onderzoek naar het ware Zelf, dat wat vooraf gaat aan welke verschijningsvorm dan ook. En dat heeft niets van doen met jou als persoon.
Onderzoek van gedachten, het bekijken van patronen, de aandacht leren ontwikkelen, het doen van seva, het chanten van mantra's en ga zo maar door is geen Zelfonderzoek. Dat zijn slechts oefeningen en disciplines die je kunnen helpen om ruimte te krijgen in de wereld van vorm. Doordat er ruimte ontstaat kun je gemakkelijker de weg naar binnen maken, maar dan begint het pas. Dan pas start het Zelfonderzoek. 'Wie ben ik?' 'Wat ben ik?'
Als je ziet dat gedachten niet werkelijk zijn, dat vormen slechts verschijningen zijn in een lege denkgeest en dat jij niet bestaat, kan er een verliefdheid beginnen te ontstaan op wat dan overblijft. Een liefde voor het Zelf, voor de leegte, voor dat wat aan alles vooraf gaat. En deze verliefdheid maakt dat je steeds meer aandacht krijgt voor wat werkelijk is en hiermee is het ware Zelfonderzoek gestart. Het is in dit 'kijken naar binnen' dat alles wat niet werkelijk is begint te verdwijnen.
De vraag Wie ben ik? is een prachtige ingang voor dit grote Zelfonderzoek. Het gaat er niet om dat je het antwoord op deze vraag gaat geven, het niet mentaal probeert te beantwoorden of mij gaat uitleggen wat je tegenkomt. Maar de vraag zet simpelweg de deur open naar wat werkelijk is. Als je jezelf met een houding van openheid en nieuwsgierigheid aan dit onderzoek overgeeft, en geduldig blijft kijken (net als de boeddha vroeger onder de bodhiboom deed, of Jezus deed toen hij zich 40 dagen terugtrok in de woestijn) zal het licht van bewustzijn de illusies één voor één doen wegvagen en het onveranderlijke stralende Zelf overblijven.
– Emilia