De meeste zoekers naar waarheid hebben het startpunt bij het zoeken naar geluk. Als ik maar.... dan ben ik gelukkig!
Dat het geluk niet in de dingen zit, maar ergens diep van binnen wordt dan vaak al snel helder, maar in plaats van dingen na te jagen wordt er dan ineens bevrijding nagejaagd. Als ik maar vrij ben, dan voel ik me goed. Als ik verlicht ben, dan ben ik gelukkig. Als ik eenmaal alles doorzien heb, dan komt het geluk naar me toe en zal ik nooit meer problemen hebben. Enzovoorts. Het zijn deze verborgen verlangens die de aanjager worden van de innerlijke zoektocht naar waarheid.
En je hebt vast wel eens gelezen of gehoord dat bevrijding niets te maken heeft met iets krijgen of iets bereiken, maar onwillekeurig leeft het toch in de meesten. En daar is niets mis mee, want gedurende een bepaalde periode heb je een een stip aan de horizon nodig om je aan vast te houden en geloof je in het idee dat het zinvol is je te richten op het hoogste. Zonder deze verwachting en zingeving is het erg moeilijk de innerlijke kracht te vinden om het hoogste pad te gaan. Dus helemaal prima dat je je aan iets vasthoudt en verwacht dat je gelukkig wordt als de bevrijding eenmaal daar is. Maar is het de waarheid? Nee!
"Geluk is niet wat ontstaat als je iets krijgt.
Het is dat wat overblijft als alles verdwenen is."
Gaandeweg je pad begint er iets anders helder te worden en begint de diepte van de satsang tot je door te dringen. Thuiskomen is niet alleen een kwestie van inzicht en het openen van het hart, maar omvat ook het loslaten van alle aannames en verlangens. En dit is niet wat jij zelf kunt doen, maar ontstaat vanzelf als de rijpheid groot genoeg is. Hoe helderder het wordt, hoe minder de gehechtheid. Hoe minder gehechtheid, hoe minder de 'ik' aanwezig is. Hoe minder de 'ik' aanwezig is, hoe minder verlangens er zijn. Het is allemaal met elkaar verbonden en het licht wat doordringt in het ene vloeit ook automatisch in het andere.
En waar je voorheen nog gelukkig kon worden van het eten van het appeltaartje of het hebben van een mooi gesprek met een goede vriend, begint zich nu een diepere laag van geluk te tonen. De laag van diepe vrede die altijd onder alles aanwezig is en er altijd al was, maar die verborgen leek omdat er iets aan de buitenkant werd nagejaagd.
- Emilia
